Wyprawa na dach Afryki

O 4.40 bo musimy bardzo wcześnie wyjechać, żeby wszyscy zdążyli gdzie mają zdążyć. Tym razem zwijanie obozu i pakowanie przebiega znacznie sprawniej. 

No więc o 5.30 wyruszamy w drogę powrotną w kierunku Arushy. Jest to dokładnie ta sama droga, którą tu przybyliśmy.  Jakieś 30 min po wyjeździe na deser przytrafia nam się gepard spacerujący 40m od drogi. 

Zatrzymujemy się jedynie punkcie widokowym na krawędzi Ngorongoro

i później, koło 10, w bliżej nieokreślonym miejscu na śniadanie. 

Wszysko dzisiaj - zarówno jazda jak i jedzenie - na totalnym speedzie, bo część z naszej ekipy musi być o 13 na lotnisku kilimandżaro. 

No więc o 12.20 w okolicach Arushy zatrzymujemy się na poboczu gdzie czeka już nasz van - bo tylko my z Krzysiem jedziemy do Nairobi. Przepakowujemy swoje rzeczy do vana, a pozostali wyciągają z niego swoje bagaże, które zostawili w Moshi przed wyjazdem na safarii. Musimy się bardzo spieszyć. Całość trwa góra 5 minut, Odjeżdżamy kazdy w swoim kierunku. Po jakiś 5 minutach orientujemy się, że Krzyś na szczęście zabrał z jeep'a kolbę baobabu, którą dostaliśmy na pamiątkę, ale za to zostawił tam swoją czołówkę i okulary lodowcowe 🤣😜. 

No wiec szybko kontaktujemy się z niezastąpionymi Ewą i Grzegorzem i prosimy o zabranie tych rzeczy do Polski. 

Na początku trochę się denerwujemy, bo jedziemy w dokładnie przeciwnym kierunku niż powinniśmy, ale sprawa szybko się wyjaśnia. Po prostu to tylko podwózka do taksówki. Przesiadamy się do kolejnego vana, tym razem już w skórach i bardzo przestrzennego i jedziemy prosto do Nairobi. I tu warto nawiązać do historii o której wspominałem wcześniej, mianowicie o naszych problemach z powrotem. Biuro zaproponowało nam 3 opcje:

1.Rezygnacja z Serengeti i zwrot kosztów za tę część wyprawy (ale musielibyśmy wtedy bookować hotel na noc w Arushy) 

2. Przebookowanie biletów lotniczych na dzień później - oczywiście koszty po naszej stronie 

3.Prywatny transport z Arushy do Nairobii za 200$.

Opcja 2 wykluczona na starcie, ze względu na koszty ale również obowiązki zawodowe. 

Opcja 1 ostatecznie odpadła, choć długo była rozważana i był to strzał w dziesiątkę, bo Serengeti było naprawdę zajebiste. 

Więc bierzemy opcję 2, której minusem jest to że zamiast 70$ za transport płacimy 200$, czyli każdy dopłaca 65$ więcej niż się umawialiśmy z biurem. Niby nie dużo, ale jak zostawiasz komuś 3000 baksów, a on się wykłóca z Tobą o 65 i to jeszcze w sytuacji gdy sam dał dupy, to mały niesmak pozostaje. 

Nieistotne. 

Koło 15 dojeżdżamy do granicy z Kenią. Pierwsze co, to piesek obwąchuje nasze bagaże. Mniemam że szuka narkotyków. Później skanuje je skaner. Reszta to już formalności osobowe, które przechodziliśmy w drugą stronę, więc idzie łatwo. Pół godziny i po wszyskim. Całe szczęście, bo za nami jakaś wycieczka. Na granicy wydajemy resztę Tanzańskich pieniędzy kupujac ( jakżeby inaczej 😅) bransoletki od Masajek. Trzeba przyznać, że znajomość rynku pozwala nam na utargowanie bardzo dobrej ceny. Jeszcze tydzień i dałyby nam za darmo 😜. 

Podróż mija nam na pisaniu bloga i niedługo po 18 jesteśmy w hotelu. Check in bez komplikacji, ogarniamy się, myjemy porządnie i ruszamy na drineczka nad basen na dachu (ceny przyzwoite, 6$ za sztukę) 

Później próbujemy dodzwonić się do taksówkarza, który nas tu przywiózł, bo z daleka widać, że Nairobi to ogromne miasto i ogarnięcie tu transportu publicznego (tylko autobusy) na lotnisko jest prawie niemożliwe (a tak planowaliśmy pierwotnie), a do tego z taką ilością bagażu byłoby skrajnie uciążliwe. Niestety nasza karta sim pozawala nam połączyć się na 10 sekund i przychodzi info o braku środków.

Idziemy na kolację. Zjadamy bardzo dobry obiad za jakieś 12-13$. Mięso i ryba super ale mój angielski... Jako dodatek był ryż lub frytki lub 'coś jeszcze'. Jako człowiek ciekawy świata oczywiście wybieram 'coś jeszcze', co okazało się być naleśnikiem... Co w tym złego? No to, że karmili nas nimi przez ostatnie 2 tygodnie praktyczne cały czas. Nie ruszę kolejnych przez pół roku 😁. 

Udajemy się  do recepcji w celu wyjaśnienia problemów z sim i tam udaje się zrobić doładowanie za 100 szylingów (mniej niż dolar). Zamawiamy taxi na jutro. W pokoju lądujemy tuż po 22. Padam ze zmęczenia. Spać. 

Pobudka 5.30 i po chwili meldujemy się przed busem. Wyjeżdżamy koło 6, przed świtem, bo rano drapieżniki są najbardziej aktywne. 

Niestety długo nie mamy szczęścia. Udaje się trafić żyrafę, słonia, antylopy i piękny wschód słońca.

Widzieliśmy również mnóstwo balonów unoszących sie nad równiną. Niektórzy wybierają się na safarii w inny sposob. 

Gdy już powoli tracę nadzieję zauważamy mnóstwo samochodów stojących w jednym miejscu. To znak, że w pobliżu jest mega atrakcja. I rzeczywiście. Podjeżdżamy i widzimy lwa, który schodzi na drogę i przechadza się między terenówkami😲

Koło 9 zjeżdżamy na kemping na śniadanie i robimy sobie krótką przerwę.

O 11 ruszamy na drugą turę safarii, ktora absolutnie zachwyca. 

Dość szybko chwytamy lwa, który od niechcenia przegania dwie gazele i przechadza się tuż koło naszego auta. W tym samym miejscu ponad lustro wody wystaje krokodyl. 

A później jest już tylko lepiej. Widzimy jeszcze kilka razy lwy, w tym 2 siedzące na drzewie,

stado bawołów liczące setki osobników, odwiedziliśmy (strasznie śmierdzący) basen hipopotamów, gdzie była ich setka (zresztą nieopodal zjedliśmy obiad).

Zatrzymaliśmy się przy wodopoju, gdzie obserwowaliśmy hipopotamy na lądzie obok dużej rodzony słoni. Najtrudniej było wypatrzeć lamparta, który skrył się w koronie drzewa dość daleko od drogi. Gdy już się na niego napatrzyliśmy i chcemy jechać dalej okazuje się że nasz samochód... Nie chce zapalić   Ewidentnie brak prądu. Akumulator. Myślimy że będziemy musieli pchać i zauważamy hienę w odległości 30m od siebie. Czyżby znala się na elektryce? 😉

Kierowca jednak zachowuje spokój. No problem6. Hakuna Matata 😜. Za chwilę drugi samochód delikatnie uderza nas z tyłu i pcha nas bez użycia ludzi... Taka automatyka... 

Z ciekawszych przygód motoryzacyjnych - w drugim samochodzie odpada próg (schodek do wsiadania /wysiadania) i zostaje naprawiany chałupniczymi metodami. 

Parę słów o autach. Prawie wszystkie tutaj to Toyota Land Cruiser (zresztą ogolnie w Tanzanii i Kenii z naszych obserwacji wynika że toyota ma 80% rynku osobowych) w różnych wersjach i rozmiarach. Nasze akurat są 4 osobowe z podnoszonym dachem. Samochody znoszą naprawdę wiele. Wyboje na dużych prędkościach, woda, długie poruszanie się bardzo wolno w wysokich temperaturach. Nie do zdarcia, a widać że nie są pierwszej młodości. 

Zatrzymujemy się na toaletę w specjalnie wyznaczonym miejscu. Przy okazji sprawdzamy co z autem (znaczy Krzysiu sprawdza). Interesująco wyglądają drzwi wejściowe łazienki (z jednej stroby dają ochronę a z drugiej pozwalają sprawdzić czy nie czai się za nimi coś groźnego 

Wracając dostajemy absolutny hit wyjazdu możemy poprowadzić nasz samochód przez kilka minut. Zosia Krzyś i Ja się decydujemy. Jaram się jak dziecko na święta. Ale fun😊. 

Na pole namiotowe docieramy koło 18 i nie zgadniecie.... jesteśmy zmęczeni. Myjemy się i ogarniamy. Ponieważ nie mamy żadnych zdjęć lamparta bo był za daleko improwizujemy własne... 

Jemy kolację, ale ognisko odpuszczamy. Dlaczego? Przez Masajoinflację... Tu jest dopiero rzeźnia. Tusk czy Putin mogą się uczyć. Niedawno ognisko kosztowało 7$ od grupy, dziś chcą 10$ od osoby. Jest nas ósemka, czyli inflacja ponad 1000 procent. Zresztą... Wioska Masaj'ów też była droższa przedwczoraj. 15$ zamiast 10$.t

Owieramy więc sobie piwko przy stoliku kolacyjnym i gaworzymy mniej więcej do 21.15. Później rozchodzimy się spać , bo jutro 4.40 musimy opuścić namioty..

Dawno nie było nic od Krzysia, więc pewnie czekacie z niecierpliwością

 Afryka dzika

Następnego dnia wsiadamy do terenowych samochodów i jedziemy podziwiać przyrodę Afryki. Już sama jazda z zawrotną prędkością po szutrowych drogach może nieźle podnieść ciśnienie. W ciągu czterech dni przejechaliśmy tak przez Tarangire, Ngorongoro, Serengeti. Spędziliśmy w autach mnóstwo godzin i nieźle nas wytrzęsło. Po takich kiepskiej jakości drogach pędzi sporo terenówek. Mijają się "na żyletki". Nie wygląda to bezpiecznie. Drugiego dnia mijamy auto przewrócone na bok. Prawdopodobnie kierowca nie opanował go łapiąc poboczne. Widok mrozi krew w żyłach. Przecież to mogliśmy być my... Na szczęście nasz kierowca prowadzi auto z dużą wprawą. Czasem zdarzają się awarie, np. uszkodzenie opony - jak w jednej z naszych toyot. W naprawach pomagają inni kierowcy i asystują zjawiający się nie wiadomo skąd Masajowie. 

Pierwszego dnia zatrzymujemy się, żeby zerknąć na przydrożny targ Masajów. Ale tu kolorowo! W asortymencie są meble, plecaki, ubrania, walizki, buty nowe (chyba), buty używane, buty mocno używane, owoce i wiele innych dóbr.

Niestety natychmiast osacza nas zgraja kolorowo poubieranych Masajek poobwieszanych bransoletkami, naszyjnikami, chustami i próbuje wcisnąć nam tę cepeliadę. Ich taktyka jest nam już dobrze znana. Nie mamy szans w otwartej konfrontacji - zarządzamy odwrót! 

Pod koniec dnia odwiedzamy wioskę Masajów. Zostajemy wystrojeni w tutejsze stroje i uczestniczymy w tradycyjnym tańcu - skakańcu. 

Następie nasi gospodarze oprowadzają nasze dwuosobowe grupy po swoich domach. Robi wrażenie. Masajski dom jest mały, okrągły, z wejściem jak do ślimaka. Nie ma okien, tylko szczelinę do odprowadzania dymu - wewnątrz małe ognisko do podgrzania wody, mleka z krwią krowią, czasem mięsa. Ściany chatki uplecione są z gałęzi, wypełnione i oblepione krowim łajnem. Dach ze słomy. Wewnątrz jedyną wygodą jest legowisko i wspomniane ognisko. Masaj może mieć kilka żon. Każda z nich buduje dla siebie i męża dom. Trochę inaczej niż u nas... 😁

Później obowiązkowy punkt - każdy z nas, w pojedynkę zostaje przydzielony do swojego Masaja, który...oprowadza po wioskowych straganach z dobrze znaną cepeliadą. Stroje, chatki, taniec - to wszystko interesujące i dla nas bardzo odmienne, przez co ciekawe. Ale pozostaje niesmak. Jesteśmy uczestnikami gry, która ma na celu wyciągnięcie od nas jak najwięcej kasy. A scenariusz gry jest tak sprytnie ułożony, żeby zrobić to jak najskuteczniej...

Za to safari - bomba! Przeszło moje oczekiwania! W ciągu trzech intensywnych dni zobaczyliśmy mnóstwo zwierzaków. Wiele z nich mogliśmy oglądać z bardzo bliskiej odległości. Najwięcej emocji było chyba przy spotkaniach z lwami. Ale też słonie przechadzające się pomiędzy naszymi atutami podnosiły nam adrenalinę.

Byliśmy też pod wrażeniem wielkich baobabów. Ależ one mają olbrzymie pnie! 

Ciekawym doświadczeniem były też dwa noclegi pod namiotami na terenie Serengeti. Po naszym obozowisku przechadzały się bawoły, w pobliskich zaroślach błyskały oczy antylop i nie wiadomo czego jeszcze, w nocy słyszeliśmy bliskie nawoływanie hien. Był dreszczyk emocji. A na pobliskim drzewie wylegiwał się nawet lampart 😄😜

To było fantastyczne przeżycie. Polecam każdemu kto wysiedzi cztery dni w trzęsącej toyocie Land Cruiser 😁👍

Wczoraj wyprostowałem (prawie) wszystkie zaległości blogowe. Kosztowało mnie to sporo, bo spałem zaledwie 4h (ratunku!!! to nieludzkie, od przyjazdu zaledwie 3 noce powyżej 6h snu) , gdyż o 5.30 pobudka. Po śniadaniu zbieramy sie na kolejne safarii - do krateru Ngorongoro. Pakowanie trwa dziś wyjątkowo długo, bo musimy zabrać ze sobą mnóstwo rzeczy. Wyjeżdżamy w totalną dzicz na dwa dni. Nie jest to bynajmniej kemping w Ocyplu. 

Chwilę po 10 wjeżdżamy do parku narodowego. Wydawać by się mogło, że drugi dzień safarii z rzędu nie przyniesie już podobnych emocji. Od razu przekonujemy się że to nieprawda. Obserwujemy inne gatunki zwierząt. Wczoraj z najbliżej odległości słonie, żyrafy i antylopy, dziś zebry, gnu i bawoły. Z daleka lwy i hipopotamy.

Przy wjeździe do parku swietna makieta calego regionu. Na dzień dobry wita nas jednak samochód leżący na boku. Trudno powiedzieć, czy został przewrócony czy na coś najechał.

Wjazd do krateru przez jego zbocza w chmurach i bardzo wietrznej pogodzie. Po zjeździe krajobraz robi niesamowite wrażenie. Niecka, po olbrzymiej eksplozji, w której się znajdujemy, ma średnicę niemal 20km. Wyglada tak, jakby ktoś otoczył fragment ziemi ogromnym murem.

Około 13.30 robimy sobie postój na piknik obiadowy. Wcześniej mijamy następny zepsuty samochód terenowy - tym razem z urwanym kołem.

Po lunchu żegnamy kolejną część naszej drużyny - udającą się na Zanzibar. Zostaje nas ósemka, która jedzie do Serengeti.

Droga przejazdowa dostarcza niesamowitych wrażeń. Samochód terenowy jedzie 80km/h po nieutwardzonej, mocno wyboistej drodze, a nasze ciała wewnątrz są miotane siłą bezwładności. I tak przez kilka godzin...

Na kemping docieramy gdy zaczyna się ściemniać. Na dzień dobry witają nas 3 bawoły pasące się nie dalej niż 30m od nas.

Bawół, jak większość zapewne wie, należy do Wielkiej Piątki najniebezpieczniejszych zwierzat Afryki. Jakoś za bardzo nam po nie przeszkadza 😁 i robimy sobie zdjęcia. Po chwili przychodzi człowiek z obsługi pola i mówi ze to bardzo niebezpieczne 😜

Rozstawiamy namioty (a raczej ekipa rozstawia a my świecimy) a później udajemy sie na kolację. Wszyscy są dziś bardzo zmęczeni, chwilę siedzimy rozmawiamy i przyglądamy się jeszcze, świecącym od świateł latarek, oczom gazeli i antylop, które podeszły pod obozowisko po zmroku. Nie wiadomo kiedy robi późno... O 22 udajemy się spac, bo jutro pobudka przed świtem.